Grasaren. Ze lijken onschuldig – net pluizige grassprietjes. Maar wist je dat dit kleine stukje gras levensgevaarlijk kan zijn voor je hond? Vooral Beagles, met hun speurneus, lange oren en stevige vacht, zijn er extra gevoelig voor. In dit blog lees je precies waarom grasaren hond en eigenaar kopzorgen bezorgen, welke symptomen je moet herkennen én hoe je problemen voorkomt.
En juist omdat het zo’n veelvoorkomend, maar vaak onderschat risico is, leggen we het in deze blog helder voor je uit:
- Wat zijn grasaren?
- Waarom zijn ze zo gevaarlijk voor je hond?
- Wat zijn de symptomen?
- En vooral: hoe herken, behandel en voorkom je problemen met grasaren bij je Beagle?

Wat zijn grasaren en waarom zijn ze gevaarlijk?
Grasaren zijn de zaadhoofden van wilde grassen zoals kweekgras en kruipgras. Een grasaar (Engels: foxtail) is een harde pluim aan het uiteinde van een grasspriet. In het voorjaar en in de zomer, vooral van mei tot en met september, drogen deze zaadjes uit en veranderen ze in kleine ‘pijltjes’ met weerhaakjes. Zodra zo’n grasaar zich vasthecht aan de vacht van je hond, kan hij zich al snel een weg naar binnen boren – één richting op: steeds dieper het lichaam in. Grasaren vormen daarom een serieus gezondheidsrisico voor je hond.
En dat maakt grasaren bij honden gevaarlijk. Want ze kunnen:
- De huid binnendringen,
- Een oor in glijden,
- Achter het oog komen,
- In de neus of keel terechtkomen,
- Of tussen de tenen verdwijnen.
Eenmaal binnen kunnen ze flink wat schade aanrichten: van irritaties, pijn en ontstekingen tot abcessen of zelfs inwendige verwondingen. Ze verdwijnen niet vanzelf – en… je ziet ze vaak niet zitten.
Waarom juist Beagles zo’n risico lopen om een grasaar met zich mee te nemen
Als je een Beagle hebt, weet je het al: deze honden snuffelen áltijd. Hun neus zit laag bij de grond, ze steken hun kop overal in, en hun lange, losse oren, oksels en poten maken het makkelijk voor grasaren om mee te liften.
Beagles hebben daarnaast een vrij hoge pijngrens. Ze blijven vrolijk snuffelen, rennen of eten, zelfs als er iets mis is. Juist daarom is het bij dit ras zó belangrijk om alert te zijn op de symptomen van grasaren.

Symptomen: zo herken je een grasaar bij honden
Het lastige van grasaren is dat je ze vaak niet ziet. Daarom is het belangrijk dat je weet welke signalen kunnen wijzen op een grasaar. Hier vind je de belangrijkste symptomen, uitgesplitst per plek:
Plek 1: Grasaar in de neus van je hond:
- Ineens hevig niezen
- Krabben aan de snuit
- Een bloedneus of afscheiding uit één neusgat
- Onrustig of benauwd gedrag
2. Een grasaar in de keel:
- Hoesten, kokhalzen of alsof je hond iets probeert uit te spugen
- Moeite met slikken of eten
- Kwijlen of een vieze geur uit de bek
- Piepende ademhaling
Plek 3. Grasaar in het oor van je hond:
- Heftig met de kop schudden
- Scheefhouden van het hoofd
- Krabben aan één oor
- Gevoelig of pijnlijk bij aanraking
Plek 4. Grasaar in het oog bij een hond:
- Knijpen met het oog of het oog helemaal dichthouden
(alsof hij het niet open durft te doen – vaak een teken van pijn) - Overmatig tranen
Het oog loopt constant over, soms met helder vocht, soms met slijm of pus. - Rood oogwit (conjunctivitis)
Het oog ziet er geïrriteerd en rood uit, vooral aan de binnenkant van het ooglid. - Wrijven met de poot over het oog
Je hond probeert de irritatie zelf op te lossen door te krabben of wrijven, wat het erger kan maken. - Zwelling rond het oog
Het gebied rondom het oog kan opzwellen, vooral als er een ontsteking ontstaat. - Oogafwijkingen of troebelheid
In ernstige gevallen kan het hoornvlies beschadigd raken, waardoor het oog er wazig of melkachtig uitziet.
Belangrijk: Grasaren kunnen zich achter het derde ooglid of in de ooghoek nestelen en zijn dan vaak niet zichtbaar voor het blote oog. Ze kunnen het oogvlies of hoornvlies beschadigen en zo voor blijvend letsel of zelfs verlies van het oog zorgen als je er te lang mee wacht.
Grasaar hond poot
- Likken of bijten aan één poot (vooral tussen de tenen)
- Zwelling of rood plekje tussen de tenen
- Kreupel lopen zonder duidelijke oorzaak
- Plots niet willen wandelen
Heb je het gevoel dat er iets ‘niet klopt’? Twijfel dan niet en neem contact op met je dierenarts. Grasaren kunnen diep doordringen, en hoe sneller je erbij bent, hoe kleiner de schade.
Wat moet je doen als je hond in contact is gekomen met een grasaar?
Allereerst: niet zelf gaan peuteren in een oog, oor, neus of keel. Daar kun je meer kwaad dan goed mee doen. Ga in die gevallen altijd naar de dierenarts.
- Zie je een grasaar op de vacht of tussen de tenen zitten en zit deze nog oppervlakkig? Dan kun je hem voorzichtig met een schoon pincet verwijderen. Zorg dat je zeker weet dat hij er helemaal uit is. Pak de grasaar zo dichtmogelijk bij de huid vast en trek deze voorzichtig en recht in een vloeiende beweging naar buiten. Controleer daarna of er geen achtergebleven stukjes zijn, desinfecteer de plek wanneer nodig en houdt de plek in de gaten op mogelijke irritaties of infecties.
Maar bij twijfel: gewoon naar de dierenarts. Grasaren kunnen onder narcose verwijderd moeten worden, vooral als ze al voor ontstekingen of abcessen zorgen. In sommige gevallen is er ook een antibioticakuur nodig.

Hoe bescherm je je hond tegen grasaren?
Voorkomen is hier echt beter dan genezen. Gelukkig kun je veel doen om je hond te beschermen tegen grasaren:
- Vermijd hoog, droog gras tijdens wandelingen in het voorjaar en de zomer.
- Controleer je hond na iedere wandeling, vooral ogen, oren, poten, oksels, liezen en de snuit. Maak van deze check een gewoonte.
- Verzorg de vacht goed.
- Gebruik een waterblazer of fijne kam om loszittende grasaren uit de vacht te halen
- Let extra goed op waar je loopt bij warme, droge periodes in de natuur of parken.
- Maak gebruik van een lichte hondenjas of sokjes in risicogebieden (vooral bij jachtroutes).
Door routinecontroles kun je het meeste onheil voorkomen. En je Beagle? Die kan dan veilig blijven snuffelen.
Op deze manier check je je Beagle na een wandeling
Een korte routine kan veel ellende voorkomen:
- Kijk tussen de tenen en onder de voetzolen
- Controleer de oren – ook aan de binnenkant
- Kam de vacht, vooral rond de borst, oksels en liezen
- Bekijk de neus en ooghoeken goed
- Gebruik je handen én ogen — je voelt vaak meer dan je ziet
Een Beagle met zijn korte vacht is relatief makkelijk te checken, maar wees grondig.
Grasaren: kleine stekeltjes, grote impact
Een grasaar lijkt maar een klein dingetje. Maar als het fout gaat, kan het flink misgaan – en vooral bij Beagles, die zo graag met hun neus in het gras zitten. Door goed te weten waar grasaren kunnen komen bij honden, hoe je symptomen herkent en hoe je ze voorkomt of verwijdert, geef je jouw hond de vrijheid om te blijven snuffelen, zónder onnodige pijn of dierenartsbezoeken.
Dus: blijf alert deze periode, blijf controleren en blijf vooral genieten van jouw vrolijke, avontuurlijke Beagle. Want hoe beter jij oplet, hoe vrijer en blijer hij de wereld kan blijven ontdekken.
Verwante artikelen:
– Beagle verharen uitgelegd – waarom jouw hond zoveel haar verliest
– 5x Populair waterspeelgoed voor honden
– Waarom eet mijn hond gras? Beagle-gedrag uitgelegd + tips